བརྩེ་ལྡན་གྱི་ཀློག་པ་པོ་ལགས། ང་རང་ནི་ཀྲུང་དབྱང་མི་རིགས་སློབ་ཆེན་གྱི་དགེ་མིང་འཛིན་པ་བཀྲ་བྷ་ཡིན། ཕྲན་གྱིས་འདས་པའི་དུས་སུ་དྲ་བའི་ངོས་སུ་ཡིན་མིན་སྐོར་གྱི་སྐད་ཆ་གཅིག་ཀྱང་བཤད་མ་མྱོང་མོད། དེ་རིང་སློབ་མ་ཞིག་གི་ངག་ལས་བདག་གིས་ཨ་སྐྱབས་དར་རྒྱས་ཀྱི་སྒྲུང་གཏམ་གྱི་དཔྱད་མཆན་དུ་འོས་པ་མིན་པ་སྐོར་ཞིག་བརྗོད་འདུག་ཅེས་པ་གོ་པས། ཆེད་དུ་མཆོད་མེ་དྲ་བའི་དྲ་སྒོ་ཕྱེ་ནས་བལྟས་པ་ཡིན། འདིར་གསལ་བཤད་བྱ་དགོས་པ་ཞིག་ནི། སྐབས་འདིར་དཔྱད་བརྗོད་སྤེལ་མཁན“བཀྲ་བྷ”ཞེས་པ་ནི་ང་རང་མིན་ཏེ། དེ་ནི་ངའི་མིང་དང་མཚུངས་པ་ཞིག་གམ། ཡང་ན་གཞན་ཞིག་གིས་ངའི་མིང་གཡར་ནས་བྲིས་པ་ལས་མ་འདས། གལ་སྲིད་དཔྱད་མཆན་འདིའི་འབྲི་མཁན་ང་རང་ཡིན་པར་སྙམ་ནས་ཁོང་ཁྲོ་བསླངས་སོང་ན། དེ་དག་རྣམས་ལ་དགོངས་དག་ཞུས་པ་ཡིན།

སྒྲུང་གཏམ་འདི་ལ་གཟིགས་མཁན་གྱི་ཀློག་པ་པོ་རྣམ་པ་དང་། ལེགས་ཉེས་གང་རུང་གི་དཔྱད་བརྗོད་སྤེལ་མཁན་གྱི་དྲ་གྲོགས་ཡོངས་ལ་སྙིང་ནས་ཐུགས་རྗེ་ཆེ་ཞུ།

ཀྲུང་དབྱང་ནས་རྒན་བཀྲ་བྷ་སོགས་ཀྱི་དྲིན་ལ་སྒྲུང་གཏམ་རྩོམ་པ་པོ་སྐོར་ཅིག་བྱུང་བ་དང་། ནུབ་བྱང་ནས་རྒན་བདུད་ལྷ་རྒྱལ་དང་དཔའ་རྩེ་སོགས་ཀྱི་དྲིན་ལ་སྙན་ངག་པ་སྐོར་ཅིག་བྱུང་བར་རྗེས་སུ་ཡི་རིང་ཞུ་བཞིན་ཡོད། རང་རེའི་རྩོམ་རིག་གི་སྡེ་ལ་ཁོང་ཅག་ལྟ་བུའི་རྒན་མང་ཙམ་འབྱུང་རྒྱུ་ན། རྩོམ་རིག་གི་འཕེལ་ཁ་སྔར་ལས་ཀྱང་རྒྱས་ངེས་རེད།

ཟི་ལིང་བ། ཚེ་དབང་རྣམ་རྒྱལ་ལ་བསྙོན་མ་འཛུགས་ཨ། ཁོས་གང་ཞིག་ནས་ཅི་ཞིག་ལ་ལད་ཟློས་བྱས་འདུག གསལ་བོར་བཤད་རྒྱུ་ཨེ་ཡོད། མེད་ན་ཁྱི་ཁ་ཚུམས། ཡོད་ན་གཅིག་གཅིག་གཉིས་གཉིས་སྒོས་ཤོད་དང་། དགའ་བསུ་ཞུ་གི་ཡིན།

སོ་སོར་སོ་སོའི་ཁྱད་ཆོས་ཡོད། ཚེ་དབང་རྣམ་རྒྱལ་གྱི་སྒྲུང་གཏམ་ཡག་ཀྱང་ཁྱད་ཆོས་མི་འདུག ལད་ཟློས་ཀྱི་ཤུལ་ཧ་ཅང་གསལ། ཨ་སྐྱབས་དར་རྒྱས་ཀྱི་སྒྲུང་གཏམ་ནི་དེ་ལྟར་མིན་ཏེ། བོད་ཀྱི་དུས་རབས་གསར་བའི་སྒྲུང་གཏམ་ཁྲོད་ནས་རང་ཚུགས་ཐུབ་པ་ཞིག་ཏུ་འགྱུར་བཞིན་འདུག གང་ལྟར། ཁོ་གཉིས་ནི་ལོ་རབས་བརྒྱད་བཅུའི་རྗེས་ཀྱི་སྒྲུང་འབྲི་མཁན་དགའ་གཉིས་རེད།

我一直关注阿杰达吉的小说，每次读着读着就无法读下去，要硬着头皮读完，感觉他的小说缺了一些氛围，他笔下的语言显得有些苍白无力，勾不起我的的兴趣。不过我还是期待他的下一个作品。恕我直言，当然这纯粹是个人的看法。
藏语小说的第四代人中没人能写出贵德才子才项南杰那种美文。